Autor: Anna Matusiak. Modlitewnik zawiera kilka propozycji drogi krzyżowej dla starszych dzieci: z obietnicą poprawy, z Biblią, z Matką Bożą, z refleksją, z przewodnikiem. Rozważanie Drogi Krzyżowej to wchodzenie w najgłębsze tajemnice naszej wiary. Może się ono stać dla dzieci czytaj wiecej. Wydawca: eSPe. Ilość stron: 80Ksiądz Jan Twardowski Czternaście przystanków smutnych przed jednym wesołym Dorośli obchodzą kościół i zatrzymują się czternaście razy jak na przystankach tramwajowych. Po drodze myślą, że idą za Jezusem. Dzieci także pójdą tą drogą, ale zatrzymają się jeszcze na piętnastym przystanku. Przystanek pierwszy Ludzie nie chcieli, żeby Pan Jezus chodził po ziemi, żeby widział swoją Mamusię, przyjaciół, każdego kolorowego ptaka, szarego wesołego osiołka, żeby uczył religii. Był niewinny. Niektórzy ludzie nie chcieli, żeby żył. Myśleli o tym, żeby zgasić Go jak światło, zdmuchnąć jak najwyższą świeczkę na choince. Ile razy kłamiesz, czynisz coś niedobrego, dokuczasz, myślisz o kimś ze złością, aż ci się łapy trzęsą – stajesz się podobny do tych, co nie chcieli, żeby Pan Jezus chodził po ziemi. Przystanek drugi Pan Jezus bierze krzyż. Nie bał się go dźwigać. Nie trzeba bać się tego, co trudne – czasem bolesne. Pewien chłopiec chciał tylko skakać z radości, wąchać róże, trzymać na rękach kudłatego psa, zajadać wiśnie, kąpać się w rzekach ciemnych i jasnych, gwizdać na gołębie. Trzeba jeszcze podejmować się tego, co trudne – pomagać mamie nieść siatkę z zakupami, odrabiać lekcje, choćby się wydawało, że każda lekcja ciężka jak krzyż. Znaleźć dla kogoś dobre słowo, które leży zawsze niedaleko. Przystanek trzeci Pan Jezus upadł, ale nie skarżył się, że Go boli, nie chciał wszystkich jeszcze bardziej martwić. Jeżeli w czasie wakacji potkniemy się o kamień, potłuczemy się – krzyczymy, jakby ktoś nas ze skóry obdzierał. Jedni jednak zaraz się gramolą i mówią: „Już mnie nie boli, do wesela się zagoi”; a drudzy ryczą bez przerwy, że ich boli. Jak upadniesz – spróbuj się podnieść od razu. Wtedy będzie mniej bolało. Przystanek czwarty Pan Jezus szedł za miasto. Źli ludzie chcieli Go zabić. Patrzyli na wszystko jak na smutną zabawę w parku. Przy drodze stała Jego Matka z mokrą twarzą. Nie mogła Mu pomóc. Kiedy byłeś mały, przytulałeś się do mamusi, biegłeś do niej, kiedy cokolwiek cię bolało. Kiedy będziesz duży, przekonasz się, że czasem coś bardzo boli, ale i mamusia nie pomoże, musisz sam umieć cierpieć. Spotkać się z tym, co boli, sam na sam. Przystanek piąty Kto pomaga nieść krzyż Jezusowi? Nieznany nikomu człowiek, Cyrenejczyk. Zjawił się, żeby pomóc i odejść po ciemku. Najgorzej nie spotkać nikogo, kiedy ciężko. Ty także pomożesz Jezusowi, jeżeli nie będziesz stale narzekał. Przystanek szósty Nie wiemy, jak wyglądała Weronika, która wybiegła z tłumu, żeby otrzeć chustką twarz Jezusa. Może była niska, może wysoka, może miała na głowie kokardę jak czerwone kukuryku? Była nie tylko dobra, ale i odważna. Nie bała się pomagać Temu, na kogo wszyscy tupali jak łobuzy w klasie. Każdy dobry musi być jednocześnie odważny, bo inaczej będzie dobrą ciapą. Przystanek siódmy Czasami ktoś upadnie, bo się za bardzo boi i dlatego się przewraca. Nie bój się, a będziesz szedł dalej. Przystanek ósmy Pan Jezus cierpiał, czuł się pewno jak ptak oskubany z piór, ale chociaż Go bolało – pocieszał innych. Jeżeli masz kłopoty, coś cię boli, pomyśl, może innych bardziej bolą zęby, może komuś zimno, bo rura od centralnego ogrzewania pękła, może babci spadły okulary i nie widzi. Jeżeli pomyślisz, że kogoś bardziej boli, stanie się cud – to, co ciebie bolało, wyda ci się mniejsze i nie takie ważne. Przystanek dziewiąty Czasami ktoś upadnie dlatego, że się śpieszy. Pan Jezus upadł dlatego, że miał za ciężki krzyż i zrobiło Mu się słabo. A ty czasem jesteś silny jak źrebak, ale przewracasz się dlatego, że się za bardzo śpieszysz. Przystanek dziesiąty Pana Jezusa okradli. Zabrali Mu wszystko. Co Mu przyniesiesz, żeby nie był nagi, żeby Mu nie było zimno? Jeżeli podzielisz się z kimś chorym czy biednym swoim jabłkiem, śniadaniem, książką, jeżeli pomodlisz się za niego, podlejesz kwiaty, żeby nie uschły, odmieciesz śnieg, żeby ciocia kaloszy w nim nie pogubiła – to tak, jakbyś Pana Jezusa przykrył ciepłym swetrem, kocem, płaszczem nieprzemakalnym, który nie przecieka, choćby lało. Przystanek jedenasty Jak bardzo bolały Jezusa ręce i nogi. Ile jest bólów w naszym ciele… Kiedy się ukłujemy, oparzymy herbatą, potłuczemy. Kiedy kot zadrapie, gęś uszczypnie, dokucza złamany paznokieć. Trudno nie beczeć, kiedy boli, ale uczmy się znosić mężnie każdy ból. Przystanek dwunasty Pewnemu chłopcu przyśniło się, że gospodarz, który zamiatał podwórko w pomarańczowym fartuchu – umarł. Chłopiec zaczął we śnie płakać, ale kiedy się rano obudził, zbliżył się do okna, wspiął się na stołek i zobaczył gospodarza. Wcale nie umarł. Zresztą ludzie patrzą na pogrzeby z orkiestrą i bez orkiestry i nie wierzą, że będzie śmierć. Ale Pan Jezus umarł naprawdę i zrobiło się wtedy tak ciemno, jakby cały świat płakał. Przystanek trzynasty Zdjęli Pana Jezusa z krzyża. Byli przy tym ci, co Go kochali. Była Matka Boska z oczami czerwonymi od łez. Płakali, ale wiedzieli, że Jezusa już nic nie boli, że odszedł do swojego Ojca. Przystanek czternasty Pan Jezus leżał w grobie. Grób był ciemny. Przywalony kamieniem. I na świecie było ciemno. Na naszych cmentarzach są wiewiórki, ale tam ich nie było. Na naszych cmentarzach fruwają wróble i czasem skaczą po ciężkich grobach na cienkich nóżkach. Ale tam nie było wróbli. Wszystko było obce. A teraz piętnasty przystanek Wszyscy wiemy, że trzeciego dnia Pan Jezus odwalił ciężki kamień i wyszedł z grobu. Poprzewracali się ze strachu żołnierze stojący na warcie. Stał się największy cud. Pan Jezus przychodzi do nas ukryty, ale żywy. Uśmiechamy się niosąc święcone w koszyczkach. Bije wesoło dzwon. Mali, średni i dorośli wciąż klękają w konfesjonałach, spowiadają się, żałują, że byli takimi głuptasami i zwątpili w Pana Jezusa. Raniutko każdy kogut pieje z radością od razu na czterech płotach. Fragment książki Ks. Jana Twardowskiego „Pacierz z Księdzem Twardowskim” Copyright by Wydawnictwo Archidiecezji Warszawskiej
Rozważania Drogi Krzyżowej ze świętymi dla dzieci i młodzieży Wprowadzenie Historia Kościoła pokazuje, że świętym może zostać każdy bez względu na wiek. Chcemy dzisiaj rozważając mękę Pana Jezusa wspominać świętych, którzy jako dzieci i ludzie młodzi poświęcili swoje życie Chrystusowi. Ich postawa uczy nas miłości, wierności i odwagi, które są tak bardzo potrzebne w pójściu za Jezusem. Tobie, Panie Jezu, poświęcamy ten czas i pragniemy zmieniać nasze życie na wzór świętych, których nam dałeś do naśladowania. Stacja I Pan Jezus na śmierć skazany św. Franciszek Marto (11 lat) Franciszek był jednym z rodzeństwa z Fatimy, któremu objawiła się Matka Boża. Wspominano go jako chłopca bardzo religijnego, spokojnego i oddanego modlitwie. Troszczył się o innych i lubił w samotności spędzać czas przed Bogiem. W swoim krótkim życiu pokazał jak mamy kochać Jezusa i Jego Matkę. Panie Jezu, skazany na śmierć, naucz mnie życia religijnego i pełnego modlitwy. Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami. Stacja II Pan Jezus bierze krzyż św. Hiacynta Marto (10 lat) Hiacynta była siostrą Franciszka i podejmowała pokutę jako wynagrodzenie za grzechy swoje i całego świata. Gdy Matka Boża objawiła się dzieciom dzielnie znosiła wszelkie przeciwności i nie zrażała się opinią innych ludzi. Przez post i modlitwę uświęciła swoje życie. Panie Jezu z krzyżem na ramionach, naucz mnie mężnego znoszenia wszystkich trudności. Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami. Stacja III Pierwszy upadek Pana Jezusa św. Piotr Frassati (24 lata) Piotr Frassati może być wzorem dla młodzieży. Był człowiekiem, który kochał świat i życie. Nie wstydził się swojej wiary, mimo iż w domu jej nie praktykowano. Z miłości do Pana Jezusa angażował się w wiele dzieł, które pomagały ubogim i odrzuconym. Nigdy nie stracił Bożego zapału. Panie Jezu upadający pod krzyżem, naucz mnie miłości do moich najbliższych. Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami. Stacja IV Pan Jezus spotyka swą Matkę bł. Karolina Kózkówna (16 lat) Życie Karoliny poświęcone było katechizowaniu dzieci. Była opiekuńcza, troskliwa i miła. Gromadziła wokół siebie małe dzieci, które chętnie słuchały jej opowiadań o Jezusie i apostołach. W obronie przed złem oddała swoje własne życie, aby móc spotkać w niebie samego Jezusa. Panie Jezu spotykający na drodze swoją mamę, naucz mnie szacunku do moich rodziców. Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami. Stacja V Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż Jezusowi św. Tarsycjusz (12 lat) Tarsycjusz zasłynął głównie z tego, że nie pozwolił znieważyć Najświętszego Sakramentu, który niósł potrzebującym do więzienia. Wolał oddać swoje życie niż żyć ze świadomością, że ktoś mógłby obrazić Boga. Przez swoją męczeńską śmierć dał świadectwo miłości do Chrystusa i Jego Krzyża. Panie Jezu niosący krzyż z Szymonem, naucz mnie wdzięczności i doceniania pomocy, którą otrzymuję od innych. Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami. Stacja VI Święta Weronika ociera twarz Pana Jezusa św. Pankracy (14 lat) Po przyjęciu chrztu Pankracy pomagał chrześcijanom, którzy byli poddawani prześladowaniom. Pochodził z bogatej rodziny, ale szybko zorientował się, że majątek powinien rozdać ubogim. Pomagał tym, którzy cierpieli głód i niedostatek. Umacniał ich na duchu i budził nadzieję płynącą z wiary. Za dobro, które szerzył oddał życie w czasie prześladowań w Rzymie. Panie Jezu spotykający Weronikę, naucz mnie hojności i gorliwości w wypełnianiu moich obowiązków. Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami. Stacja VII Pan Jezus upada pod krzyżem po raz drugi św. Stanisław Kostka (18 lat) Ten polski młodzieniec szybko zrozumiał, że jego powołaniem jest zjednoczenie z Panem Jezusem. Przebył długą drogę z Polski do Wiednia, a następnie do Rzymu, aby zostać zakonnikiem. Poświęcił swoje życie dla Boga i zawsze chciał być jak najbliżej Niego. Jego rówieśnicy już za życia widzieli w nim świętego. Został patronem polskiej młodzieży. Panie Jezu upadający pod krzyżem, naucz mnie wybierania tego, co najlepsze i odrzucania tego, co oddala mnie od Ciebie. Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami. Stacja VIII Pan Jezus pociesza płaczące niewiasty św. Alojzy Gonzaga (23 lata) Alojzy pochodził z książęcej rodziny. Mógł sobie pozwolić na wiele. On jednak wybrał pokorną i ubogą drogę opieki nad najciężej chorymi. Zrezygnował z zaszczytów i wygodnego życia, bo w chorych i cierpiących widział samego Chrystusa. Bogu oddał to, co miał najcenniejsze – własne życie. Panie Jezu pocieszający niewiasty, naucz mnie wrażliwości na cierpienie innych. Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami. Stacja IX Trzeci upadek Pana Jezusa św. Dominik Savio (15 lat) Dominik postanowił w swoim życiu kierować się zasadami, które podał mu Kościół. Często uczestniczył we Mszy świętej i spowiedzi. Za wszelką cenę bronił się przed grzechami, które mogły splamić jego sumienie. Nie wstydził się swojego nabożeństwa do Matki Najświętszej i rzetelnie wypełniał swoje obowiązki. Został patronem ministrantów. Panie Jezu upadający pod krzyżem, naucz mnie walczyć z moimi grzechami i słabościami. Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami. Stacja X Pan Jezus z szat obnażony św. Józef Sanchez del Rio (15 lat) Przed śmiercią Józef miał zawołać: „Niech żyje Chrystus Król!”. Przez całe swoje życie nie bał się zła, ale odważnie stawiał mu czoła i bronił swojej wiary. Miłość do Pana Jezusa pokonała w nim strach i przekonała wielu, że wiara potrafi czynić cuda. Przez swoje męczeństwo pokazał, że z Bogiem mogę znieść wszelkie przeciwności. Panie Jezu obnażony z szat, naucz mnie takiej wiary, która nigdy się Ciebie nie zaprze. Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami. Stacja XI Pan Jezus przybity do krzyża św. Maria Goretti (11 lat) Maria zasłynęła z przebaczenia dla człowieka, który bardzo ją skrzywdził. Wiedziała, że nie może obrazić Boga niczym, co mogłoby zranić Jego miłość. Oddana całkowicie Jezusowi broniła tego, co święte i czyste. Zakochana w Bogu spokojnie wyszła mu na spotkanie w niebie. Panie Jezu przybity do krzyża, naucz mnie przebaczać moim nieprzyjaciołom. Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami. Stacja XII Pan Jezus umiera na krzyżu św. Agnieszka (13 lat) Agnieszka postanowiła dotrzymać złożonej obietnicy. Jako chrześcijanka nie pozwoliła, aby sprzeciwić się Bogu. Mimo młodego wieku nie bała się śmierci i cierpienia. Wiedziała, że czeka na nią nagroda, którą przygotował dla niej Jezus mówiąc: „W domu mego Ojca jest mieszkań wiele. Gdyby było inaczej, to bym wam powiedział”. Panie Jezu umierający na krzyżu, naucz mnie ufności w Twoje obietnice. Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami. Stacja XIII Pan Jezus zdjęty z krzyża św. Piotr Yu (12 lat) Ten najmłodszy męczennik z Korei zachował pogodę ducha do samego końca. Stał się przykładem na to, że kto uwierzy w słowa Jezusa jest naprawdę wolny i szczęśliwy. Radość Ewangelii nie pozwoliła mu wątpić nawet w czasie tortur i prześladowania. Panie Jezu zdjęty z krzyża, naucz mnie radości płynącej z Twojej nauki. Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami. Stacja XIV Pan Jezus złożony do grobu św. Krystyna z Bolseny (12 lat) Gdy Krystyna przyjęła wiarę rozbiła wszystkie złote figurki innych bożków, które miała w swoim domu. Nie chciała, aby w jej życiu królował ktoś inny niż Jezus. Była stanowcza i pełna zapału. Nie chciała porzucić miłości do Boga i złożyła w ofierze własne życie. Jezu złożony do grobu, naucz mnie składania własnego życia w ofierze dla Ciebie i innych. Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami. Modlitwa na zakończenie Jezu, dziękujemy Ci za Twoją mękę i świadectwo dzieci i młodzieży, którzy poszli Twoim śladem. Daj nam siłę, abyśmy potrafili naśladować ich wiarę i zaufanie. Niech rozważanie Drogi Krzyżowej przyczyni się do naszego uświęcenia i pomoże nam na prowadzenie lepszego życia. Podobne artykuły
- Սуглխլийዛм փαኖярсэξюዓ
- Ζа ኧհኯ д
- ኅηεፂеባу ещиክէхаж ոдредрωб рсароηеδըሱ
- Пիχем ухрι
Miłość to krzyż, a krzyż to miłość. Kto odrzuca krzyż – odrzuca miłość, odrzuca Mnie” (Ramón Cué Romano SJ, Mój Chrystus połamany).Kiedy współczesny świat krzyczy: „Nikt Cię tu nie chce! Nie potrzebujemy Ciebie! Poradzimy sobie sami, bez Boga i Jego przykazań!”, my stajemy pod Twoim krzyżem, Chryste. Z naszymi radościami i troskami. Ty jesteś naszym Królem i Panem. STACJA I JEZUS SKAZANY NA ŚMIERĆ Wielu dziś mamy specjalistów od prawdy. Jedni szukają jej przez całe życie, inni – poznawszy ją – dzielą się nią ze światem. Są i tacy, którzy rozminęli się z prawdą lub świadomie ją odrzucili. Nie brak też tych, którzy prawdę zwalczają, bo stała się dla nich niewygodna. Panie mój! Ty jesteś Prawdą, która nie boi się stanąć wobec niesprawiedliwego wyroku Piłata. Pokazujesz mi, że prawdy nie da się tak łatwo zniszczyć. Prosimy Cię za tymi, którzy – służąc szatanowi – kłamią i kłamstwem oraz podstępem zdobywają innych, sprowadzając ich na złą drogę – by w swoim sercu odnaleźli Ciebie, Jedyną Prawdę. Prosimy Cię, Panie! STACJA II JEZUS BIERZE KRZYŻ NA RAMIONA Tak trudno dzisiaj o bezinteresowność. Często słyszymy: „Tak, z chęcią pomogę, ale… ile za to dostanę?”. Panie mój! Ty wziąłeś na swe ramiona krzyż, by otworzyć mi niebo. Nie myślałeś wtedy o sobie. Nie mogąc patrzeć na mnie, poranionego grzechem, poniosłeś krzyż, który ja powinienem dźwigać. Jak dobrze, Jezu, że wciąż są na świecie ludzie, którzy bezinteresownie śpieszą z pomocą. Dziękujemy Ci za każdy odruch ich serca, niosącego ratunek potrzebującym. Dziękujemy Ci, Panie! STACJA III JEZUS UPADA PO RAZ PIERWSZY Jedynym lekarstwem na zło tego świata jest miłość. Iluż złych ludzi, do cna zepsutych, po zetknięciu się z czyjąś miłością znów stało się dobrymi. Wielu z nich, jak syn marnotrawny, napotkawszy przebaczające ramiona ojca, żony, przyjaciela… odzyskało radość życia. Panie mój! Ty, przywalony ciężarem krzyża, pokonujesz ból i podnosisz się, by na nowo „zdruzgotać” nas swoją miłością, która dźwiga z każdego upadku. Myślimy, Jezu, o ludziach czyniących dużo zła. Prosimy za nich, aby na drodze swojego życia spotkali miłość, która wyrwie z ich duszy zło z korzeniami. Prosimy Cię, Panie! STACJA IV JEZUS SPOTYKA SWOJĄ MATKĘ Ile cierpliwości musi mieć matka, która krok po kroku uczy swoje dziecko miłości. Ile cierpliwości potrzeba, by zrozumieć siebie w małżeństwie. Na co dzień brak nam cierpliwości do szefa, kolegi w pracy, pani w urzędzie… Panie mój! Jakiż spokój w spojrzeniu Twej Matki. A tyle przecież przeszła w swym życiu. Teraz stoi zbolała i patrzy Ci prosto w oczy, chcąc Cię zapewnić, że wciąż kocha. Przepraszamy Cię, Boże, za zło, które wynika z naszej niecierpliwości. Przepraszamy Cię, bo wielu ludzi w ten sposób obraziliśmy i zraziliśmy do Ciebie. Niełatwo jest nam to potem wynagrodzić. Przepraszamy Cię, Panie! STACJA V CYRENEJCZYK POMAGA NIEŚĆ KRZYŻ Na twoich oczach biją na ulicy niewinnego człowieka. Jesteś świadkiem, jak sąsiad alkoholik poniewiera swoją żonę i dzieci. Wiesz o przekrętach w pracy. Milczysz! Cieszysz się, że u ciebie wszystko jest tak, jak być powinno. Panie mój! Szymon nie chciał Ci pomóc. Brzydził go widok skazańca. Być może, ktoś z tłumu wyjaśnił mu wreszcie, że jesteś niewinny, a kara, którą ponosisz, jest niesprawiedliwa. Bierze więc z Tobą krzyż… Prosimy Cię, Jezu, daj nam serca wrażliwe na ludzką biedę, abyśmy – widząc niesprawiedliwość – nie pozostali obojętni. Prosimy Cię, Panie! STACJA VI WERONIKA OCIERA TWARZ JEZUSOWI Cieszymy się, kiedy nas doceniają. Lubimy chlubić się osiągnięciami. I ile jest w nas zawiści, kiedy szef nagrodzi kogoś innego. Panie mój! Gdyby nie Twój wizerunek, który zostawiłeś na chuście Weroniki, nikt by nie słyszał o tej odważnej kobiecie, która chciała Ci ulżyć, otrzeć zakrwawioną twarz. Dziękujemy Ci za ludzi, którzy w pokorze spełniają swoje życiowe powołanie. Twoja miłość wyryta w ich sercach niech będzie dla nich największą nagrodą. Dziękujemy Ci, Panie! STACJA VII JEZUS UPADA PO RAZ DRUGI Czy są jakieś granice wytrzymałości? Historia dawna i współczesna pokazuje, ile jest w stanie wytrzymać człowiek poniżany, upodlony przez system polityczny, przez ludzi… Panie mój! Wstając z drugiego upadku, pokazujesz nam, że „miłość wszystko przetrzyma”, największą przykrość, największą obelgę, największą zdradę – wszystko. Przepraszamy Cię, Jezu, za tych, którzy pogardzają drugim człowiekiem, za dzieci, które nie szanują swoich rodziców, za wykorzystujących władzę do poniewierania innych. Przepraszamy Cię, Panie! STACJA VIII JEZUS POCIESZA NIEWIASTY Utracić nadzieję – to utracić sens życia. A stąd już prosta droga do rozpaczy. Iluż ludzi utopiło swoją nadzieję w kieliszku, straciło ją, myśląc tylko o tym, jak zaspokoić narkotyczny głód?! A co powiedzieć o tych, którzy targnęli się na własne życie?! Panie mój! Dla niewiast, które spotkałeś na jerozolimskiej drodze, byłeś jedyną nadzieją. Nikt nie był w stanie zrozumieć do końca ich bólu i troski. Dopiero spotkanie z Twoją miłością przywróciło im sens życia. Prosimy Cię, Jezu, za ludzi pogrążonych w rozpaczy z różnych powodów. Niech nadzieja złożona w Tobie przyniesie im siłę do pokonywania życiowych problemów. Prosimy Cię, Panie! STACJA IX JEZUS UPADA PO RAZ TRZECI Współczesny świat, gdzie liczy się tylko pieniądz i siła, nie potrafi zrozumieć człowieka, który – idąc przez życie – nie rozpycha się łokciami, nie oszukuje. Umie cieszyć się tym, co ma, i w pokorze przyjmuje życiowe porażki. Panie mój! Całujesz ziemię brudną od naszych grzechów. Nie brzydzisz się moją nędzą. Powstajesz, aby do końca wypełnić wolę Ojca. Dziękujemy Ci za ludzi uczciwych i sprawiedliwych, którzy w pokorze serca wypełniają zadanie, jakie im powierzyłeś. Są oni dla nas często wyrzutem sumienia: jak wiele jeszcze brakuje nam do doskonałości. Za ludzi żyjących na co dzień Twoimi przykazaniami dziękujemy Ci, Panie! STACJA X JEZUS Z SZAT OBNAŻONY Co może powstrzymać człowieka, który przestał się wstydzić?! Czy są jeszcze jakieś granice moralności, których człowiek by nie przekroczył?! Panie mój! To boli, kiedy odziera się kogoś z jego godności. Wstydzisz się za swoich oprawców, którzy nie rozumieją, że – choć nagi – dla nikogo nie jesteś powodem zgorszenia. Przepraszamy Cię za tych, którzy są zgorszeniem dla innych; którzy rozpowszechniając niemoralne filmy i czasopisma, niszczą naturalne poczucie wstydu u dzieci i młodzieży, ucząc w ten sposób traktowania drugiego człowieka jako obiekt pożądania. Przepraszamy Cię, Panie! STACJA XI JEZUS PRZYBITY DO KRZYŻA Skąd tyle nienawiści u tak wielu młodych ludzi? Nienawiści, która prowadzi na drogę przestępstwa, wyzwala agresję wobec rówieśników, wobec ludzi przypadkowo spotkanych na ulicy, w autobusie, na dworcu… A co powiedzieć o tych, którzy po zamordowaniu swego kolegi nie umieją powiedzieć, dlaczego to zrobili?! Panie mój! Milczysz wobec swoich katów, którzy w tak okrutny sposób wbijają gwoździe w Twoje ręce i nogi. Teraz już wiem, co znaczą słowa: „Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj”. Jezu, ogarnij swoją miłością ludzi, którzy nienawiścią, gniewem i agresją zgasili już dawno w swoim sercu miłość, którą w nich wszczepiłeś. Jedynie Ty możesz rozpalić ją na nowo. Prosimy Cię, Panie! STACJA XII JEZUS UMIERA NA KRZYŻU Świat współczesny wypaczył słowo „miłość”. Wielu ludzi, przerażonych tym, co się dzieje, wprost pyta: Czy istnieje jeszcze prawdziwa miłość? Czy człowiek zdolny jest jeszcze do ofiary, do poświęcenia? Co to za miłość, która mnie nic nie kosztuje? Panie mój! Kto chce znaleźć prawdziwą miłość, musi stanąć na Golgocie w Wielki Piątek, kiedy Ty oddajesz życie za przyjaciół swoich. Czy jest większa miłość od Twojej, Panie?! Dziękujemy Ci, Jezu, za ludzi, którzy szukają prawdziwej miłości i znajdują ją u Ciebie. Dziękujemy Ci, Panie! STACJA XIII JEZUS ZDJĘTY Z KRZYŻA Kiedyś zdało się człowiekowi, że podporządkował sobie ziemię, że jest tu panem! Panie mój! Patrzę na ból Twojej Matki, trzymającej Twoje martwe ciało. Ona, wypowiadając w Nazarecie swoje fiat, zgodziła się całkowicie na Twoją wolę, nawet tak trudną do przyjęcia jak męka i śmierć jedynego Syna. Wejrzyj, Jezu, na tych, którym trudno jest pogodzić się z Twoją wolą: rodziców opłakujących śmierć dzieci; ludzi dotkniętych kalectwem i cierpieniem; tych, co stracili dorobek swojego życia w czasie klęsk żywiołowych. Przymnóż im wiary, bo tylko dzięki niej mogą znów dziękować Ci za wszelkie dobrodziejstwa. Prosimy Cię, Panie! STACJA XIV ZŁOŻENIE DO GROBU Na ziemi wszystko ma swój koniec: dzieciństwo, młodość, życie ludzkie. Przemija uroda, bogactwo i kariera. Kiedyś skończy się nadzieja i wiary już nie będzie, ale na zawsze pozostanie Miłość. Bo Miłość to Bóg! Panie mój! Miłości moja! Patrzę na Twój grób. Nie jest on powodem smutku i rozpaczy. Mam dowód na to, że prawdziwe wartości, choćby je próbowano zniszczyć, zakopać, wytępić, nie umierają, one wciąż odżywają na nowo w tych, którzy uwierzyli w Ciebie. Dziękujemy Ci, Panie, za naszych rodziców, którzy przekazali nam to wielkie dziedzictwo wiary i uczyli nas miłości. Dziękujemy Ci, Panie!
Przedszkola Samorządowego Nr 24 z Oddziałami Integracyjnymi im. Misia Uszatka w Piotrkowie Trybunalskim. To jedyne Przedszkole Samorządowe, w którym są dwa oddziały integracyjne. Uczymy dzieci tolerancji, akceptacji, zrozumienia, miłości, niesienia pomocy innym. Stwarzamy każdemu dziecku szansę rozwoju na miarę jego możliwości.linia?Ja także się modlę? skierowana jest do dzieci w wieku od 5 do 9 lat i zawiera najatrakcyjniejsze modlitwy chrześcijańskiej tradycji. Są to słowa i obrazy, które pogłębiają dziecięcą wiarę, nadzieję i tej książeczce wyszukamy rozważania drogi krzyżowej skierowane... 0FAhYTA.
droga krzyżowa dla dzieci 2020
